شورلت کاپتیوا، سومین آمریکایی مجوز گرفته

در روزهای آغازین اجرای برجام خبرهای زیادی از احتمال ورود خودروهای خارجی معتبر به گوش می‌رسید و یکی از مهم‌ترین آن‌ها هم صدور مجوز واردات دو مدل خودروی شورولت بود که قرار است شرکتی تحت عنوان "سهام پژوهان مهر" اقدام به واردات آن‌ها کند. اولین مدل تایید شده برای ورود به بازار ایران از محصولات شرکت خودروسازی شورولت، خودرو ترکس (TRAX) است که پیش از این در مقاله‌هایی جداگانه به طور مفصل به بررسی و صحبت در مورد آن پرداختیم، دومین خودروی شورولت که همراه با برادر خود به ایران می‌آید هم خودروی هاچ بک آوئو (Aveo) است که در نسخه سدان هم تولید شده و احتمال ورود هر دو مدل سدان و هاچ بک به داخل کشور می‌رود. ولی به تازگی سومین عضو از خانواده شورلت هم موفق به کسب مجوز برای وارد شدن به کشور شده است و آن هم شاسی بلند کاپتیوا (Captiva) با پیشرانه‌ای 2.4 لیتری است که در ادامه بیشتر در مورد آن صحبت خواهیم کرد.
شورلت کاپتیوا برای اولین بار در سال 2006 میلادی توسط شرکت خودروسازی کره‌ای دوو طراحی شد و سپس توسط شورلت به مرحله تولید رسید. این خودرو با بهره‌مندی از پلتفرم محصولات جنرال موتورز و مشتق گرفتن از طراحی شورلت S3X تولید شد. این خودرو در بازارهای بین المللی با نام شورلت کاپتیوا عرضه شد، ولی در بازار کره جنوبی با نام دوو وینستورم شناخته می‌شد. حال آخرین مدل از این خودرو که طراحی و توسعه آن به سال 2012 میلادی باز می‌گردد، آماده شده تا اولین حضور خود را در ایران تجربه کند.

شاید طراحی این محصول اولین چیزی باشد که توی ذوق هر مخاطبی بزند، چون از یک طراحی نسبتاً قدیمی و منسوخ شده بهره می‌برد و طبیعتاً هم کسی دلش نمی‌خواهد خودرویی با طراحی قدیمی داشته باشد، ولی تجربه نشان داده که ما ایرانی‌ها تفاوتی میان جدید و قدیمی بودن خودرو قائل نمی‌شویم و حتی اگر خودرویی متعلق به سال 2012 میلادی برای اولین بار وارد کشور شود، به دید خودرویی جدید و پیشرفته به آن نگاه می‌کنیم. به هرحال با نگاهی کلی به این خودرو می‌توان طراحی رایج میان دیگر خودروهای شورلت را مشاهده کرد. همان جلوپنجره دوتکه مرسوم در محصولات شورلت، ولی با اندازه‌ای بسیار بزرگ‌تر که حدود نیمی از طرحی جلویی خودرو را به تصرف خود درآورده است. در عقب خودرو هم می‌توان یک طراحی ساده‌تر از قسمت جلویی را مشاهده کرد.
طراحی خارجی این خودرو کمی تاریخ گذشته به نظر می‌رسد، ولی طراحی داخلی کابین آن هنوز جذابیت و پرستیژ خود را حفظ کرده و می‌تواند نکته مثبت این خودرو در جذب مشتری باشد، چون طراحی داشبورد و متعلقات داخل کابین تقریباً همسو با سلیقه ایرانی هاست، هرچند قیمت گذاشته شده بر روی آن بی‌تاثیر نخواهد بود. مقدار فضای بار این شاسی بلند هم با وجود صندلی‌های عقب، حدود 769 لیتر (477 لیتر زیر خط پنجره) اعلام شده و این در صورتی است که با خواباندن صندلی‌های عقب می‌توان این فضای بار را به 1577 لیتر (942 لیتر زیر خط پنجره) افزایش داد.

در زیر کاپوت این خودرو هم حدوداً 4 پیشرانه بنزینی و 2 پیشرانه دیزلی مورد استفاده قرار می‌گیرد که از دو دسته پیشرانه‌های بنزینی و دیزلی، تنها مدل‌های بنزینی هر محصولی وارد کشور می‌شود. از این چهار پیشرانه بنزینی هم تنها 2 پیشرانه مجوز ورود خواهند گرفت، چون حجمی کمتر از 2.5 لیتر دارند، اما در نهایت شاهد مجوز گرفتن تنها یکی از پیشرانه‌ها هستیم. در حقیقت پیشرانه‌ای که بر روی این خودرو سوار می‌شود و در بازار کشور عرضه می‌شود، پیشرانه‌ای 2.4 لیتری با حجم دقیق 2384 سی‌سی است که می‌تواند قدرتی 170 اسب بخاری در کنار گشتاور 230 نیوتن متری تولید کند. برای تبدیل و انتقال قدرت هم از جعبه دنده‌ای 6 سرعته دستی یا 6 سرعته اتوماتیک استفاده می‌شود که نمونه اتوماتیک به ایران خواهد آمد. حداکثر سرعت خودرو 190 کیلومتر بر ساعت اعلام شده است و این در حالیست که شتاب صفر تا صد خودرو با این پیشرانه حدود 10.5 ثانیه و شتاب 80 تا 120 کیلومتر بر ساعتی آن هم حدود 15.5 ثانیه بوده است.
در حقیقت این خودرو رقیب مستقیم تویوتا RAV4 و هوندا CR-V خواهد بود اما قیمت آن در بازارهای خلیج فارس کمی کمتر از RAV4 است اما اینکه با چه قیمتی در نهایت به ایران عرضه شود معلوم نیست! اما هر آنچه باشد مطمئناً حتی اگر هم قیمت RAV4 نیز عرضه شود با توجه به تشنگی و محبوبیت این برند نزد ایرانیان می تواند فروش خود را تضمین کند.